ENDODONCJA
- leczenie kanałowe -
Dział stomatologii zachowawczej zajmujący się rozpoznawaniem oraz leczeniem chorób miazgi zęba i chorób tkanek okołowierzchołkowych.
Podstawową metodą leczenia jest tu leczenie kanałowe. Wykonuje się je za pomocą bardzo cienkich (od 0,06 do 0,40 mm) narzędzi piłująco-penetrujących. W nowoczesnej endodoncji do kontroli leczenia wykorzystuje się mikroskopy operacyjne oraz endometry.
WARTO WIEDZIEĆ
-
Ze względu na różnice w budowie anatomicznej zębów oraz stan tkanek wokół zęba, leczenie endodontyczne nie zawsze jest możliwe lub może okazać się nieskuteczne już w trakcie podjętego leczenia.
-
W przypadku kanałów niedrożnych, o nietypowym przebiegu lub leczonych w przeszłości (rewizja leczenia) istnieje ryzyko złamania narzędzia w kanale, przedziurawienia ściany kanału (perforacji) lub niemożliwości opracowania kanału na całej długości.
-
Istniej ryzyko przepchnięcia materiału wypełniającego kanał poza wierzchołek korzenia, co może powodować dolegliwości bólowe, konieczność chirurgicznego odcięcia wierzchołka korzenia lub w szczególnych przypadkach zakończyć się usunięciem zęba.
-
Podczas zabiegów endodontycznych może dojść do złamania korony zęba.
-
W trakcie leczenia endodontycznego mogą wystąpić objawy bólowe wymagające stosowania leków przeciwbólowych.
-
Może dochodzić do zaostrzenia objawów stanu zapalnego z pojawieniem się obrzęku, utworzeniem ropni, przetoki, podwyższonej ciepłoty ciała, co wiąże się z koniecznością zastosowania leków przeciwzapalnych, antybiotyku lub interwencją chirurgiczną.
-
W przypadku leczenia zębów ze zmianami w przyzębiu, mimo prawidłowego leczenia kanałów korzeniowych, może nie nastąpić wygojenie zmian w kości, co może zmniejszyć szanse na pozostanie zęba w jamie ustnej.
-
Może zaistnieć konieczność przeprowadzenia dodatkowo zabiegów chirurgicznych (odcięcia części lub całego korzenia).
-
Przed przystąpieniem do leczenia może istnieć konieczność tymczasowej (tylko na czas leczenia) odbudowy korony zęba, co wiąże się z dodatkowymi kosztami.